- English
- Español
- Português
- русский
- Français
- 日本語
- Deutsch
- tiếng Việt
- Italiano
- Nederlands
- ภาษาไทย
- Polski
- 한국어
- Svenska
- magyar
- Malay
- বাংলা ভাষার
- Dansk
- Suomi
- हिन्दी
- Pilipino
- Türkçe
- Gaeilge
- العربية
- Indonesia
- Norsk
- تمل
- český
- ελληνικά
- український
- Javanese
- فارسی
- தமிழ்
- తెలుగు
- नेपाली
- Burmese
- български
- ລາວ
- Latine
- Қазақша
- Euskal
- Azərbaycan
- Slovenský jazyk
- Македонски
- Lietuvos
- Eesti Keel
- Română
- Slovenski
- मराठी
- Srpski језик
Het werkingsprincipe van de injector, de samenstelling, het type actie, de installatie- en inspectiemethoden
2022-03-04
Hoe de injector werkt
De brandstofinjector is eigenlijk een magneetklep, het mondstuk is gericht naar de inlaatklep (meerpuntsinspuiting buiten de cilinder) en de staart is verbonden met de brandstofdistributieleiding.
De brandstof komt uit het hogedrukoliecircuit, stroomt via het kanaal naar de brandstofinjector en stroomt via de opening naar de regelkamer. De regelkamer is verbonden met het brandstofcircuit via een olieaftapgat dat wordt bestuurd door de magneetklep. Wanneer het olieaftapgat gesloten is, overschrijdt de hydraulische druk die op de regelzuiger van de naaldklep werkt, zijn kracht op het drukdragende oppervlak van de naaldklep van de injector. Als resultaat wordt de naaldklep in de klepzitting geduwd en isoleert en sluit de hogedrukdoorgang van de verbrandingskamer af.
Wanneer de magneetklep van de brandstofinjector wordt geactiveerd, wordt het olieaftapgat geopend, waardoor de druk in de regelkamer daalt. Hierdoor daalt ook de hydraulische druk op de zuiger. Zodra de hydraulische druk daalt tot onder de druk die op de naaldklep van het mondstuk inwerkt, wordt de druk op het drukoppervlak, de naaldklep geopend en wordt de brandstof via het mondstukgat in de verbrandingskamer geïnjecteerd. De hoeveelheid brandstofinjectie wordt bepaald door de elektrische pulsbreedte; pulsbreedte = brandstofinjectieduur = brandstofinjectiehoeveelheid
De injector moet voldoen aan de vereisten van verschillende soorten verbrandingskamers voor de injectiekarakteristieken. Over het algemeen moet de injectie een bepaalde penetratieafstand en sproeikegelhoek hebben, evenals een goede vernevelingskwaliteit, en mag deze niet plaatsvinden aan het einde van de injectie. Druppel fenomeen.
De vijf componenten van de injector
De injector bestaat voornamelijk uit een elektromagneet, een anker, een klep, een injectorlichaam en een mondstukkoppeling.
1. Elektromagneetcomponenten:
Het is samengesteld uit spoelen, kernen, kamers, elektrische connectoren en strakke doppen. Het genereert elektromagnetische kracht wanneer het wordt geactiveerd, waardoor de ankerplaat wordt aangetrokken om omhoog te gaan en de naaldklep van het mondstuk wordt bestuurd.
2. Het ankersamenstel:
Het is samengesteld uit ankerkern, ankerschijf, ankergeleider, bufferpakking, klepkogel, steunzitting, enz. Het beweegt op en neer onder invloed van elektromagnetische kracht en is een van de besturingscomponenten die bepaalt of de injector wordt gespoten of niet.
3. Ventielcomponenten
Het bestaat uit twee delen, de klepzitting en de kogelklep, en de opening tussen de twee is slechts 3 tot 6 micron. Het klepsamenstel is een van de belangrijkste bewegende delen die de brandstofretour van de injector regelen.
4. Injectorlichaam:
Het injectorlichaam heeft oliedoorgangen voor hoge en lage druk en is het belangrijkste drukdragende onderdeel.
De brandstofinjector is eigenlijk een magneetklep, het mondstuk is gericht naar de inlaatklep (meerpuntsinspuiting buiten de cilinder) en de staart is verbonden met de brandstofdistributieleiding.
De brandstof komt uit het hogedrukoliecircuit, stroomt via het kanaal naar de brandstofinjector en stroomt via de opening naar de regelkamer. De regelkamer is verbonden met het brandstofcircuit via een olieaftapgat dat wordt bestuurd door de magneetklep. Wanneer het olieaftapgat gesloten is, overschrijdt de hydraulische druk die op de regelzuiger van de naaldklep werkt, zijn kracht op het drukdragende oppervlak van de naaldklep van de injector. Als resultaat wordt de naaldklep in de klepzitting geduwd en isoleert en sluit de hogedrukdoorgang van de verbrandingskamer af.
Wanneer de magneetklep van de brandstofinjector wordt geactiveerd, wordt het olieaftapgat geopend, waardoor de druk in de regelkamer daalt. Hierdoor daalt ook de hydraulische druk op de zuiger. Zodra de hydraulische druk daalt tot onder de druk die op de naaldklep van het mondstuk inwerkt, wordt de druk op het drukoppervlak, de naaldklep geopend en wordt de brandstof via het mondstukgat in de verbrandingskamer geïnjecteerd. De hoeveelheid brandstofinjectie wordt bepaald door de elektrische pulsbreedte; pulsbreedte = brandstofinjectieduur = brandstofinjectiehoeveelheid
De injector moet voldoen aan de vereisten van verschillende soorten verbrandingskamers voor de injectiekarakteristieken. Over het algemeen moet de injectie een bepaalde penetratieafstand en sproeikegelhoek hebben, evenals een goede vernevelingskwaliteit, en mag deze niet plaatsvinden aan het einde van de injectie. Druppel fenomeen.
De vijf componenten van de injector
De injector bestaat voornamelijk uit een elektromagneet, een anker, een klep, een injectorlichaam en een mondstukkoppeling.
1. Elektromagneetcomponenten:
Het is samengesteld uit spoelen, kernen, kamers, elektrische connectoren en strakke doppen. Het genereert elektromagnetische kracht wanneer het wordt geactiveerd, waardoor de ankerplaat wordt aangetrokken om omhoog te gaan en de naaldklep van het mondstuk wordt bestuurd.
2. Het ankersamenstel:
Het is samengesteld uit ankerkern, ankerschijf, ankergeleider, bufferpakking, klepkogel, steunzitting, enz. Het beweegt op en neer onder invloed van elektromagnetische kracht en is een van de besturingscomponenten die bepaalt of de injector wordt gespoten of niet.
3. Ventielcomponenten
Het bestaat uit twee delen, de klepzitting en de kogelklep, en de opening tussen de twee is slechts 3 tot 6 micron. Het klepsamenstel is een van de belangrijkste bewegende delen die de brandstofretour van de injector regelen.
4. Injectorlichaam:
Het injectorlichaam heeft oliedoorgangen voor hoge en lage druk en is het belangrijkste drukdragende onderdeel.
5. Smeernippels
